First Kiss - Sungtaro (Complete)
Chapter 12(Zawgyi)
ဒီေန႕လည္းထုံးစံအတိုင္းSungchanေက်ာင္းမသြားခင္သူ႕ရဲ႕ခ်စ္တုံးေလးအိမ္ကိုအရင္သြားလိုက္သည္။သူ႕ကားအိမ္ေရွ႕ရပ္႐ုံရွိေသးတယ္။အေကာင္ေပါက္ေလးကေျပးလာသည္။ဒီတစ္ခါေတာ့မနက္စာစားၿပီးသြားလို႔ထင္ပါရဲ႕။Shotaroကားထဲကိုဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့Sungchanမွ..."ဒီေန႕ေတာ့ေစာေစာနိုးတယ္ေပါ့""ဟုတ္တယ္Hyungအေဒၚကအလုပ္အေစာသြားရမွာမလို႔ေလ""ဟုတ္ပါၿပီဒါဆိုသြားၾကမယ္ေလ""ဟုတ္ကဲ့"ဒီလိုနဲ႕သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းေက်ာင္းကိုလာလိုက္ၾကသည္။ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝကပုံမွန္ပါပဲ။ေက်ာင္းတူတူလာတယ္။တူတူျပန္တယ္။ႏွစ္ေယာက္လုံးတြဲေနတဲ့အေတာအတြင္းကိုတစ္ခါမွရန္လည္းမျဖစ္ဖူးၾကေခ်။မေန႕ညေနကသာShotaroကပထမဦးဆုံးအေနနဲ႕စိတ္ဆိုးျခင္းျဖစ္သည္။ေတာ္ပါေသးရဲ႕။Sungchanေခ်ာ့ရလြယ္လို႔။Sungchanသိပါတယ္။Shotaroကစိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္လြယ္တဲ့ေကာင္ေလးမဟုတ္ဘူးဆိုတာ။သူ႕ကိုလည္းနားလည္ေပးသည္။ဒီလိုက်ျပန္ေတာ့ShotaroကYujinနဲ႕တစ္ျခားစီပင္။Yujinကေတာ့အဲ့လိုမဟုတ္။အားေနလိုက္သဝန္တို...စိတ္ေကာက္နဲ႕။Sungchanပဲအေလွ်ာ့ေပးၿပီးေခ်ာ့ခဲ့ရသည္။ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္းသူYujinကိုေတာ္ေတာ္အလိုလိုက္ခဲ့မိတာပဲ။ဒါေပမဲ့အခုေတာ့သူ႕ဆီမွာYujinထက္အမ်ားႀကီးသာတဲ့ခ်စ္သူေကာင္ေလးရထားၿပီေလ။သူအရမ္းခ်စ္ရတဲ့ေကာင္ေလးေပါ့။Sungchanရဲ႕မိဘႏွစ္ပါးလုံးကလည္းShotaroေလးကိုသေဘာက်ၾကသည္။ဒါေၾကာင့္Sungchanစိတ္ခ်ရျခင္းျဖစ္သည္။လက္ထပ္ဖို႔ထိေတာ့သူမေတြးရဲေသးပါဘူး။သူခ်စ္လို႔မွမဝေသးဘဲကို။ခ်စ္သူဘဝေလးကိုပဲဆက္ၿပီးကုန္ဆုံးရင္းShotaroေလးကိုခ်စ္ဦးမည္ဟုသာစဥ္းစားထားသည္။သူကမၾကာခင္ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မွာဆိုေတာ့ဘြဲ႕ရၿပီးအလုပ္အကိုင္လည္းအဆင္ေျပမွလက္ထပ္ဖို႔သူစဥ္းစားထားသည္။Shotaroေလးအတြက္အားကိုးရတဲ့ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္သူျဖစ္ခ်င္သည္ေလ။
................."Hyungဒီေန႕ညေနပိုင္းကြၽန္ေတာ္အတန္းရွိတယ္""ဟင္...အဲ့တာဆို""အဲ့တာဒီေန႕တစ္ရက္ေတာ့Hyungတစ္ေယာက္တည္းအရင္ျပန္လိုက္လို႔""ရပါတယ္ကိုယ္ေစာင့္လိုက္ပါ့မယ္""Hyungေစာင့္ေနရရင္အားနာစရာႀကီးေလ""ဟာ...ကိုယ္ကို႔အားနာစရာလိုလို႔လားTaroေလးရဲ႕""ဒါေပမဲ့....""ဘာမွဒါေပမမဲ့နဲ႕ကိုယ္ေစာင့္မယ္ၿပီးမွTaroေလးနဲ႕တူတူအိမ္ျပန္မယ္ဟုတ္ၿပီလား""ဟုတ္ကဲ့"
.................ဒီလိုနဲ႕Shotaroစာသင္ခ်ိန္ၿပီးတဲ့အထိSungChanကေစာင့္ေနေပးတာေပါ့။ပုံမွန္အတိုင္းေက်ာင္းကေနအိမ္ကိုတူတူျပန္ၾကမယ္လို႔ေတြးရင္းနဲ႕ေပါ့။ဒါေပမဲ့တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ကိုယ္ေတြးထားသလိုမျဖစ္လာနိုင္ဘူးေလ။တူတူေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ျပန္မယ္လို႔ေတြးထားတဲ့SungChanရဲ႕အေတြးေလးဟာေလထဲမွာတင္ပဲေပ်ာက္ကြယ္သြားေလမလား......။
.....................SungChanလည္းShotaroေလးကိုအေဆာင္ရဲ႕တစ္ဖက္ကသစ္ပင္နားမွာေစာင့္ေနလိုက္သည္။တစ္ျခားေမဂ်ာကလူေတြကေတာ့ျပန္သြားၾကၿပီထင္ပ။လူေတာ့သိပ္မရွိေတာ့ေခ်။ဒီလိုနဲ႕ေစာင့္ေနတုန္းမွာပဲသူ႕နာမည္ကိုေခၚလိုက္သည့္လူတစ္ေယာက္။"SungChan nah"အသံကိုၾကား႐ုံနဲ႕တင္ဘယ္သူမွန္းSungChanသိပါသည္။ဒီလိုေလသံနဲ႕သူ႕နာမည္ကိုေခၚတတ္တာတစ္ကမၻာလုံးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိသည္။Yujin။တစ္ခ်ိန္ကေတာ့အဲ့ေခၚသံေလးကိုပဲSungChanျမတ္နိုးခဲ့ရတာေပါ့။ဒါေပမဲ့အခုေတာ့ေခၚလိုက္တာနဲ႕တင္နားထဲကိုသံရည္ပူေလာင္းထည့္လိုက္သည့္ႏွယ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းေနေလၿပီ။အဲ့အစားShotaroရဲ႕Japanေလသံေလးေရာေနတဲ့ Hyung ဆိုတဲ့ေခၚသံေလးကမွနားဝင္ခ်ိဳလွသည္။"SungChan nahငါေခၚတာမၾကားဘူးလား"YujinမွာSungChanရဲ႕ပခုံးကိုထိရင္းေျပာလိုက္သည္။ထိုအခါSungChanမွခ်က္ခ်င္းအေနာက္တြန့္လိုက္ၿပီး...."ဘာလာလုပ္တာလဲ""ဟက္...SungChanကဟာသေတြေျပာတာပဲဟိုဘက္ကYujinေမဂ်ာေဆာင္ေလ..မသိေတာ့ဘူးလားအရင္ကဆိုအၿမဲလာေစာင့္ေပးေနက်ကိဳ""က်စ္...မလိုတာေတြမေျပာပါနဲ႕လား""ဟုတ္ပါၿပီဒါဆိုေျပာစရာစကားရွိတယ္""ငါေတာ့မရွိဘူးသြားၿပီ"SungChanလည္းYujinနဲ႕သူနဲ႕ကိုShotaroေလးျမင္သြားရင္တစ္မ်ိဳးထင္ေနမွာစိုး၍ထိုေနရာမွထြက္သြားမယ္အလုပ္..."ေနပါဦးSungChanရဲ႕Yujinေျပာစရာရွိေသးတယ္ေလ"YujinမွာSungChanလက္ကိုအတင္းဆြဲကာတားထားေလသည္။SungChanလည္းYujinအေၾကာင္းသိေနတာမလို႔ျမန္ျမန္ေျပာၿပီးနားေအးတယ္ဟုေတြးကာ"ေအးအဲ့တာဆိုလည္းျမန္ျမန္ေျပာ""ဟိုဟာေလ.....Yujinလုပ္ခဲ့တဲ့ကိစၥေၾကာင့္SungChan Yujinကိုမုန္းေနတယ္ဆိုတာသိပါတယ္...ဒါေပမဲ့ေလYujinေနာက္ပိုင္းသိလိုက္ရတာကYujin SungChanကိုတစ္ကယ္ခ်စ္တာ။ဟိုတစ္ေယာက္နဲ႕ကဒီအတိုင္းခနစိတ္ကစားမိသြားတာ။သူနဲ႕တြဲေနတုန္းYujinေလSungChanကိုအရမ္းသတိရတာပဲသိလား။"Yujinမွာအသံကိုမငို႐ုံတစ္မယ္ေျပာေနေသာ္လည္းSungChanကေတာ့ဘယ္လိုမွမေန။"အဲ့ေတာ့ငါကဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ""ဟင္.....ဟိုဟာSungChanကိုYujinျပန္လိုခ်င္တယ္Yujinဆီျပန္လာခဲ့ေပးပါလား""ဟက္....မင္းဦးႏွောက္မရွိဘူးလား...ငါ့မွာအခုတစ္ဘဝလုံးစာရည္႐ြယ္ထားတဲ့ခ်စ္သူရွိေနၿပီ""အဲ့တာShotaroမလား...ဒါေပမဲ့သူကေယာက်္ားေလးေလ""အဲ့ေတာ့ဘာျဖစ္လဲေယာက်ာ္းေလးဆိုေပမဲ့Shotaroကမင္းလိုမိန္းမမ်ိဳးထက္အမ်ားႀကီးသာတယ္""မရဘူးမသိဘူးအဲ့တာေတြ...Yujin SungChanကိုျပန္လိုခ်င္တာပဲသိတယ္။အရင္လိုျပန္ေနရေအာင္ေလေနာ္....SungChan nah"YujinကSungChanရဲ႕လက္ကိုအတင္းဆြဲၿပီးေျပာေနေသာေၾကာင့္SungChan Yujinကိုတြန္းထုတ္လိုက္သည္။ထိုစဥ္Yujinရဲ႕လ်င္ျမန္တဲ့မ်က္လုံးမွေတြ႕လိုက္သည့္လူတစ္ေယာက္။Yujinလည္းSungChanရဲ႕ဂုတ္ကိုေဆာင့္ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီးSungChanရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကိုလည္းသူ႕ခါးနားကိုပို႔လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုဖိကပ္ကာနမ္းရႈံ႕ေစလိုက္သည္။SungChanလည္း႐ုတ္တစ္ရက္ဆန္သြားသည္မို႔ျပန္တြန္းခ်ိန္မရလိုက္ေခ်။ေဘးနားကသံဗူးျပဳတ္က်သံၾကားမွဖယ္ကာလွည့္ၾကည့္မိေတာ့........."Taroေလး..."Shotaroအခုသူျမင္ေနရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္အေတာ္ေလးပင္အံ့အားသင့္သြားသည္။ဘယ္ေလာက္ေတာင္လန့္သြားသည္မသိလက္ထဲကအေအးသံဗူးေလးေတာင္လြတ္က်သြားသည္။ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းကလူႏွစ္ေယာက္နမ္းေနၾကတဲ့ျမင္ကြင္း။ထိုလူမွာလည္းအျခားသူမဟုတ္သူ႕ရဲ႕ႏွစ္ေယာက္မရွိခ်စ္ရတဲ့SungChanျဖစ္ၿပီးေနာက္တစ္ေယာက္ကSungChanရဲ႕ရည္းစားေဟာင္းYujin Noona။Shotaro's pov - ဘာေတြလည္း။အခုငါျမင္ေနရတာေတြကဘာေတြလဲလို႔Shotaroသူ႕ဟာသူသာေမးခြန္းထုတ္ေနမိသည္။စိတ္ေတြမွာလည္းခ်က္ခ်င္းေထြျပားလာၿပီးမ်က္ရည္လြယ္သည့္Shotaroတစ္ေယာက္ငိုပါေတာ့သည္။"Taroေလး..."SungChanမွာShotaroကိုျမင္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းShotaroနားကိုသြားလိုက္သည္။"Taroေလးထင္ေနသလိုမဟုတ္ဘူးေနာ္..ကိုယ္ရွင္းျပမယ္"SungChnaကShotaroရဲ႕လက္ေမာင္းေလးကိုအသာဆြဲၿပီးေျပာေတာ့သူ႕လက္ေတြကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ဖယ္ထုတ္ကာ..."ကြၽန္ေတာ့္ကိုမထိနဲ႕!!""Taroေလး....""ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကိုလည္းမေခၚနဲ႕!!"Shotaroမွာေဒါသသံေကာငိုသံေကာပါေနသည္။"မဟုတ္ဘူးလို႔အထင္လြဲေနတာလို႔Taroေလးရဲ႕""ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာမွလာမေျပာနဲ႕ေတာ့ေခၚလည္းမေခၚနဲ႕လိုက္လည္းမလိုက္လာနဲ႕"Shotaroမွာေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းSungChanေတာင္တားခ်ိန္မရလိုက္။ထၿပီးေျပးသြားသည္။SungChanလည္းအျမန္လိုက္မယ္လုပ္ေတာ့သူ႕လက္ေတြကိုလာဆြဲထားသည့္Yujin။"သူကလိုက္မလာနဲ႕လို႔ေျပာတယ္မလား""ဖယ္...ငါ့ကိုလွ်ာလာမရွည္နဲ႕အခုဒီကိစၥကမင္းတစ္မင္သက္သက္လုပ္တယ္ဆိုတာငါသိတယ္""အဲ့လိုဆိုလည္းဘာျဖစ္လဲSungChanကိုျပန္လိုခ်င္လို႔လုပ္မိတာပဲကို""မင္းအဲ့ေလာက္ထိရည္းစားလိုခ်င္ေနလည္းေနာက္တစ္ေယာက္ရွာလိုက္ငါကေတာ့Shotaroကိုပဲခ်စ္တယ္အခုကိစၥနဲ႕ေတာ့ငါနဲ႕Shotaroျပတ္မယ္ထင္ရင္မင္းမွားသြားၿပီ"ဟုေျပာကာSungChan Shotaroထြက္သြားသည့္ေနာက္သို႔လိုက္သြားသည္။က်န္ခဲ့သည့္Yujinမွာေတာ့မဲ့ၿပဳံးတစ္ခုကိုဆင္လ်က္။
...................Shotaroအခုသူေျပးမိေျပးရာေျပးလာတာေက်ာင္းကေနေတာင္ထြက္လာၿပီျဖစ္သည္။သူအခုစိတ္ထဲတြင္ဝမ္းနည္းေနတာပဲသိသည္။SungChanကသူ႕ကိုသစၥာေဖာက္သြားၿပီဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးကသူ႕ကိုႏွိပ္စက္လြန္းေနသည္။မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။Hyungကသူ႕အေပၚအဲ့လိုမလုပ္ရက္ပါဘူးလို႔ျဖည့္ေတြးေနေပမဲ့လည္းကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္မို႔ပိုလို႔ပင္ခံစားေနရသည္။Shotaroေလးတစ္ေယာက္ငိုရင္းနဲ႕ေျပးလာတာbus topနားကပန္းၿခံကိုေတာင္ေရာက္လာခဲ့သည္။တစ္ျခားလမ္းသြားလမ္းလာေတြကလည္းသူ႕အားလွည့္ၾကည့္ေနသည္။ဒါေတြလည္းသူသတိမမူပါဘူး။ပါးေပၚမွာက်ေနတဲ့မ်က္ရည္တို႔ကိုလက္ခုံျဖင့္ပြတ္သုတ္ကာကြက္တိေရာက္လာသည့္Busကားေပၚကိုတက္လိုက္သည္။ထိုင္ခုံေနရာလည္းယူၿပီးေတာ့Shotaroဖုန္းမွျမည္လာခဲ့သည္။ဖုန္းscreenေပၚတြင္ေပၚေနသည့္contactအားၾကည့္လိုက္ေတာ့အသဲပုံအစိမ္းေရာင္ေလးႏွစ္ခုၾကားမွာမွတ္ထားသည့္စာသားေလး။Hyungတဲ့။Shotaroခ်က္ခ်င္းပဲဖုန္းကိုခ်လိဳက္ၿပီးပါဝါကိုလည္းoffလုပ္လိုက္သည္။သူအခုအခ်ိန္မွာဘာမွမစဥ္းစားခ်င္ပါ။ျဖစ္နိုင္ရင္အိမ္ျမန္ျမန္ျပန္ၿပီးေဆးေသာက္ကာအိပ္လိုက္မည္ေတြးထားသည္။
.............SungChanတစ္ေယာက္အခုေခါင္းေတြထူပူေနသည္။Shotaroေလးကဖုန္းေခၚေတာ့လည္းမကိုင္။ထပ္ၿပီးဆက္ေတာ့ေအာပေရတာကလူႀကီးမင္းနဲ႕ပဲတိုးေနသည္။SungChanတစ္ေယာက္ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမယ္မွန္းကိုမသိေတာ့ေခ်။Yujinကိုလည္းေဒါသအေတာ္ေလးထြက္သြားသည္။ဒါေပမဲ့Shotaroေလးကိုစိုးရိမ္သည့္စိတ္ကပိုမ်ားေနသည့္အတြက္သူထိန္းလို႔ရေသးသည္။"ေဟ်ာင့္...ဖုန္းေခၚမရရင္သူ႕အိမ္ကိုပဲလိုက္သြားၾကည့္ပါလား"Markကေျပာေတာ့မွSungChanလည္းသတိရသြားၿပီး...."ဟုတ္သားပဲငါသူ႕အိမ္လိုက္သြားလို႔ရေနတာကို""ေအးေအးကားေျဖးေျဖးေမာင္းၿပီးသြားဦး"SungChanမွာMarkကိုေတာင္ေသခ်ာျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ပဲကားဆီကိုသာသြားေျပးသြားလိုက္သည္။အေျခအေနႀကီးကလည္းေနာ္။လြန္ခဲ့သည့္နာရီပိုင္းေလးတုန္းကေတာ့SungChanမွာShotaroေလးနဲ႕တူတူျပန္မယ္ဟုေတြးေနမိသည္။ဒါေပမဲ့အခုေတာ့ေတြးထားတာေတြနဲ႕တက္တက္စင္ေအာင္ကိုလြဲရသည္။Markကကားကိုေျဖးေျဖးေမာင္းလို႔ေျပာေပမဲ့SungChanပုံမွန္ေမာင္းသည္ထက္ေတာ့နည္းနည္းျမန္ေနသည္။စိတ္ကပဲေစာေနလို႔လားမသိ။Shotaroရဲ႕အိမ္ကိုခနေလးနဲ႕ေရာက္သြားသည္။SungChanေလပူတစ္ခ်က္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းမႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီးအားယူလိုက္ကာကားထဲမွထြက္လိုက္သည္။__________________________________________ဒီအပိုင္းေလးကေတာ့မုန္တိုင္းေသးေသးေလးတိုက္ထားပါတယ္ေနာ္😁Shotaroေလးကေကာစိတ္ဆိုးေျပပါ့မလား?🤔Thanks for reading🌸
................."Hyungဒီေန႕ညေနပိုင္းကြၽန္ေတာ္အတန္းရွိတယ္""ဟင္...အဲ့တာဆို""အဲ့တာဒီေန႕တစ္ရက္ေတာ့Hyungတစ္ေယာက္တည္းအရင္ျပန္လိုက္လို႔""ရပါတယ္ကိုယ္ေစာင့္လိုက္ပါ့မယ္""Hyungေစာင့္ေနရရင္အားနာစရာႀကီးေလ""ဟာ...ကိုယ္ကို႔အားနာစရာလိုလို႔လားTaroေလးရဲ႕""ဒါေပမဲ့....""ဘာမွဒါေပမမဲ့နဲ႕ကိုယ္ေစာင့္မယ္ၿပီးမွTaroေလးနဲ႕တူတူအိမ္ျပန္မယ္ဟုတ္ၿပီလား""ဟုတ္ကဲ့"
.................ဒီလိုနဲ႕Shotaroစာသင္ခ်ိန္ၿပီးတဲ့အထိSungChanကေစာင့္ေနေပးတာေပါ့။ပုံမွန္အတိုင္းေက်ာင္းကေနအိမ္ကိုတူတူျပန္ၾကမယ္လို႔ေတြးရင္းနဲ႕ေပါ့။ဒါေပမဲ့တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ကိုယ္ေတြးထားသလိုမျဖစ္လာနိုင္ဘူးေလ။တူတူေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ျပန္မယ္လို႔ေတြးထားတဲ့SungChanရဲ႕အေတြးေလးဟာေလထဲမွာတင္ပဲေပ်ာက္ကြယ္သြားေလမလား......။
.....................SungChanလည္းShotaroေလးကိုအေဆာင္ရဲ႕တစ္ဖက္ကသစ္ပင္နားမွာေစာင့္ေနလိုက္သည္။တစ္ျခားေမဂ်ာကလူေတြကေတာ့ျပန္သြားၾကၿပီထင္ပ။လူေတာ့သိပ္မရွိေတာ့ေခ်။ဒီလိုနဲ႕ေစာင့္ေနတုန္းမွာပဲသူ႕နာမည္ကိုေခၚလိုက္သည့္လူတစ္ေယာက္။"SungChan nah"အသံကိုၾကား႐ုံနဲ႕တင္ဘယ္သူမွန္းSungChanသိပါသည္။ဒီလိုေလသံနဲ႕သူ႕နာမည္ကိုေခၚတတ္တာတစ္ကမၻာလုံးမွာတစ္ေယာက္ပဲရွိသည္။Yujin။တစ္ခ်ိန္ကေတာ့အဲ့ေခၚသံေလးကိုပဲSungChanျမတ္နိုးခဲ့ရတာေပါ့။ဒါေပမဲ့အခုေတာ့ေခၚလိုက္တာနဲ႕တင္နားထဲကိုသံရည္ပူေလာင္းထည့္လိုက္သည့္ႏွယ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းေနေလၿပီ။အဲ့အစားShotaroရဲ႕Japanေလသံေလးေရာေနတဲ့ Hyung ဆိုတဲ့ေခၚသံေလးကမွနားဝင္ခ်ိဳလွသည္။"SungChan nahငါေခၚတာမၾကားဘူးလား"YujinမွာSungChanရဲ႕ပခုံးကိုထိရင္းေျပာလိုက္သည္။ထိုအခါSungChanမွခ်က္ခ်င္းအေနာက္တြန့္လိုက္ၿပီး...."ဘာလာလုပ္တာလဲ""ဟက္...SungChanကဟာသေတြေျပာတာပဲဟိုဘက္ကYujinေမဂ်ာေဆာင္ေလ..မသိေတာ့ဘူးလားအရင္ကဆိုအၿမဲလာေစာင့္ေပးေနက်ကိဳ""က်စ္...မလိုတာေတြမေျပာပါနဲ႕လား""ဟုတ္ပါၿပီဒါဆိုေျပာစရာစကားရွိတယ္""ငါေတာ့မရွိဘူးသြားၿပီ"SungChanလည္းYujinနဲ႕သူနဲ႕ကိုShotaroေလးျမင္သြားရင္တစ္မ်ိဳးထင္ေနမွာစိုး၍ထိုေနရာမွထြက္သြားမယ္အလုပ္..."ေနပါဦးSungChanရဲ႕Yujinေျပာစရာရွိေသးတယ္ေလ"YujinမွာSungChanလက္ကိုအတင္းဆြဲကာတားထားေလသည္။SungChanလည္းYujinအေၾကာင္းသိေနတာမလို႔ျမန္ျမန္ေျပာၿပီးနားေအးတယ္ဟုေတြးကာ"ေအးအဲ့တာဆိုလည္းျမန္ျမန္ေျပာ""ဟိုဟာေလ.....Yujinလုပ္ခဲ့တဲ့ကိစၥေၾကာင့္SungChan Yujinကိုမုန္းေနတယ္ဆိုတာသိပါတယ္...ဒါေပမဲ့ေလYujinေနာက္ပိုင္းသိလိုက္ရတာကYujin SungChanကိုတစ္ကယ္ခ်စ္တာ။ဟိုတစ္ေယာက္နဲ႕ကဒီအတိုင္းခနစိတ္ကစားမိသြားတာ။သူနဲ႕တြဲေနတုန္းYujinေလSungChanကိုအရမ္းသတိရတာပဲသိလား။"Yujinမွာအသံကိုမငို႐ုံတစ္မယ္ေျပာေနေသာ္လည္းSungChanကေတာ့ဘယ္လိုမွမေန။"အဲ့ေတာ့ငါကဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ""ဟင္.....ဟိုဟာSungChanကိုYujinျပန္လိုခ်င္တယ္Yujinဆီျပန္လာခဲ့ေပးပါလား""ဟက္....မင္းဦးႏွောက္မရွိဘူးလား...ငါ့မွာအခုတစ္ဘဝလုံးစာရည္႐ြယ္ထားတဲ့ခ်စ္သူရွိေနၿပီ""အဲ့တာShotaroမလား...ဒါေပမဲ့သူကေယာက်္ားေလးေလ""အဲ့ေတာ့ဘာျဖစ္လဲေယာက်ာ္းေလးဆိုေပမဲ့Shotaroကမင္းလိုမိန္းမမ်ိဳးထက္အမ်ားႀကီးသာတယ္""မရဘူးမသိဘူးအဲ့တာေတြ...Yujin SungChanကိုျပန္လိုခ်င္တာပဲသိတယ္။အရင္လိုျပန္ေနရေအာင္ေလေနာ္....SungChan nah"YujinကSungChanရဲ႕လက္ကိုအတင္းဆြဲၿပီးေျပာေနေသာေၾကာင့္SungChan Yujinကိုတြန္းထုတ္လိုက္သည္။ထိုစဥ္Yujinရဲ႕လ်င္ျမန္တဲ့မ်က္လုံးမွေတြ႕လိုက္သည့္လူတစ္ေယာက္။Yujinလည္းSungChanရဲ႕ဂုတ္ကိုေဆာင့္ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီးSungChanရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကိုလည္းသူ႕ခါးနားကိုပို႔လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုဖိကပ္ကာနမ္းရႈံ႕ေစလိုက္သည္။SungChanလည္း႐ုတ္တစ္ရက္ဆန္သြားသည္မို႔ျပန္တြန္းခ်ိန္မရလိုက္ေခ်။ေဘးနားကသံဗူးျပဳတ္က်သံၾကားမွဖယ္ကာလွည့္ၾကည့္မိေတာ့........."Taroေလး..."Shotaroအခုသူျမင္ေနရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္အေတာ္ေလးပင္အံ့အားသင့္သြားသည္။ဘယ္ေလာက္ေတာင္လန့္သြားသည္မသိလက္ထဲကအေအးသံဗူးေလးေတာင္လြတ္က်သြားသည္။ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းကလူႏွစ္ေယာက္နမ္းေနၾကတဲ့ျမင္ကြင္း။ထိုလူမွာလည္းအျခားသူမဟုတ္သူ႕ရဲ႕ႏွစ္ေယာက္မရွိခ်စ္ရတဲ့SungChanျဖစ္ၿပီးေနာက္တစ္ေယာက္ကSungChanရဲ႕ရည္းစားေဟာင္းYujin Noona။Shotaro's pov - ဘာေတြလည္း။အခုငါျမင္ေနရတာေတြကဘာေတြလဲလို႔Shotaroသူ႕ဟာသူသာေမးခြန္းထုတ္ေနမိသည္။စိတ္ေတြမွာလည္းခ်က္ခ်င္းေထြျပားလာၿပီးမ်က္ရည္လြယ္သည့္Shotaroတစ္ေယာက္ငိုပါေတာ့သည္။"Taroေလး..."SungChanမွာShotaroကိုျမင္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းShotaroနားကိုသြားလိုက္သည္။"Taroေလးထင္ေနသလိုမဟုတ္ဘူးေနာ္..ကိုယ္ရွင္းျပမယ္"SungChnaကShotaroရဲ႕လက္ေမာင္းေလးကိုအသာဆြဲၿပီးေျပာေတာ့သူ႕လက္ေတြကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ဖယ္ထုတ္ကာ..."ကြၽန္ေတာ့္ကိုမထိနဲ႕!!""Taroေလး....""ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကိုလည္းမေခၚနဲ႕!!"Shotaroမွာေဒါသသံေကာငိုသံေကာပါေနသည္။"မဟုတ္ဘူးလို႔အထင္လြဲေနတာလို႔Taroေလးရဲ႕""ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာမွလာမေျပာနဲ႕ေတာ့ေခၚလည္းမေခၚနဲ႕လိုက္လည္းမလိုက္လာနဲ႕"Shotaroမွာေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းSungChanေတာင္တားခ်ိန္မရလိုက္။ထၿပီးေျပးသြားသည္။SungChanလည္းအျမန္လိုက္မယ္လုပ္ေတာ့သူ႕လက္ေတြကိုလာဆြဲထားသည့္Yujin။"သူကလိုက္မလာနဲ႕လို႔ေျပာတယ္မလား""ဖယ္...ငါ့ကိုလွ်ာလာမရွည္နဲ႕အခုဒီကိစၥကမင္းတစ္မင္သက္သက္လုပ္တယ္ဆိုတာငါသိတယ္""အဲ့လိုဆိုလည္းဘာျဖစ္လဲSungChanကိုျပန္လိုခ်င္လို႔လုပ္မိတာပဲကို""မင္းအဲ့ေလာက္ထိရည္းစားလိုခ်င္ေနလည္းေနာက္တစ္ေယာက္ရွာလိုက္ငါကေတာ့Shotaroကိုပဲခ်စ္တယ္အခုကိစၥနဲ႕ေတာ့ငါနဲ႕Shotaroျပတ္မယ္ထင္ရင္မင္းမွားသြားၿပီ"ဟုေျပာကာSungChan Shotaroထြက္သြားသည့္ေနာက္သို႔လိုက္သြားသည္။က်န္ခဲ့သည့္Yujinမွာေတာ့မဲ့ၿပဳံးတစ္ခုကိုဆင္လ်က္။
...................Shotaroအခုသူေျပးမိေျပးရာေျပးလာတာေက်ာင္းကေနေတာင္ထြက္လာၿပီျဖစ္သည္။သူအခုစိတ္ထဲတြင္ဝမ္းနည္းေနတာပဲသိသည္။SungChanကသူ႕ကိုသစၥာေဖာက္သြားၿပီဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးကသူ႕ကိုႏွိပ္စက္လြန္းေနသည္။မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။Hyungကသူ႕အေပၚအဲ့လိုမလုပ္ရက္ပါဘူးလို႔ျဖည့္ေတြးေနေပမဲ့လည္းကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္မို႔ပိုလို႔ပင္ခံစားေနရသည္။Shotaroေလးတစ္ေယာက္ငိုရင္းနဲ႕ေျပးလာတာbus topနားကပန္းၿခံကိုေတာင္ေရာက္လာခဲ့သည္။တစ္ျခားလမ္းသြားလမ္းလာေတြကလည္းသူ႕အားလွည့္ၾကည့္ေနသည္။ဒါေတြလည္းသူသတိမမူပါဘူး။ပါးေပၚမွာက်ေနတဲ့မ်က္ရည္တို႔ကိုလက္ခုံျဖင့္ပြတ္သုတ္ကာကြက္တိေရာက္လာသည့္Busကားေပၚကိုတက္လိုက္သည္။ထိုင္ခုံေနရာလည္းယူၿပီးေတာ့Shotaroဖုန္းမွျမည္လာခဲ့သည္။ဖုန္းscreenေပၚတြင္ေပၚေနသည့္contactအားၾကည့္လိုက္ေတာ့အသဲပုံအစိမ္းေရာင္ေလးႏွစ္ခုၾကားမွာမွတ္ထားသည့္စာသားေလး။Hyungတဲ့။Shotaroခ်က္ခ်င္းပဲဖုန္းကိုခ်လိဳက္ၿပီးပါဝါကိုလည္းoffလုပ္လိုက္သည္။သူအခုအခ်ိန္မွာဘာမွမစဥ္းစားခ်င္ပါ။ျဖစ္နိုင္ရင္အိမ္ျမန္ျမန္ျပန္ၿပီးေဆးေသာက္ကာအိပ္လိုက္မည္ေတြးထားသည္။
.............SungChanတစ္ေယာက္အခုေခါင္းေတြထူပူေနသည္။Shotaroေလးကဖုန္းေခၚေတာ့လည္းမကိုင္။ထပ္ၿပီးဆက္ေတာ့ေအာပေရတာကလူႀကီးမင္းနဲ႕ပဲတိုးေနသည္။SungChanတစ္ေယာက္ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမယ္မွန္းကိုမသိေတာ့ေခ်။Yujinကိုလည္းေဒါသအေတာ္ေလးထြက္သြားသည္။ဒါေပမဲ့Shotaroေလးကိုစိုးရိမ္သည့္စိတ္ကပိုမ်ားေနသည့္အတြက္သူထိန္းလို႔ရေသးသည္။"ေဟ်ာင့္...ဖုန္းေခၚမရရင္သူ႕အိမ္ကိုပဲလိုက္သြားၾကည့္ပါလား"Markကေျပာေတာ့မွSungChanလည္းသတိရသြားၿပီး...."ဟုတ္သားပဲငါသူ႕အိမ္လိုက္သြားလို႔ရေနတာကို""ေအးေအးကားေျဖးေျဖးေမာင္းၿပီးသြားဦး"SungChanမွာMarkကိုေတာင္ေသခ်ာျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ပဲကားဆီကိုသာသြားေျပးသြားလိုက္သည္။အေျခအေနႀကီးကလည္းေနာ္။လြန္ခဲ့သည့္နာရီပိုင္းေလးတုန္းကေတာ့SungChanမွာShotaroေလးနဲ႕တူတူျပန္မယ္ဟုေတြးေနမိသည္။ဒါေပမဲ့အခုေတာ့ေတြးထားတာေတြနဲ႕တက္တက္စင္ေအာင္ကိုလြဲရသည္။Markကကားကိုေျဖးေျဖးေမာင္းလို႔ေျပာေပမဲ့SungChanပုံမွန္ေမာင္းသည္ထက္ေတာ့နည္းနည္းျမန္ေနသည္။စိတ္ကပဲေစာေနလို႔လားမသိ။Shotaroရဲ႕အိမ္ကိုခနေလးနဲ႕ေရာက္သြားသည္။SungChanေလပူတစ္ခ်က္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းမႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီးအားယူလိုက္ကာကားထဲမွထြက္လိုက္သည္။__________________________________________ဒီအပိုင္းေလးကေတာ့မုန္တိုင္းေသးေသးေလးတိုက္ထားပါတယ္ေနာ္😁Shotaroေလးကေကာစိတ္ဆိုးေျပပါ့မလား?🤔Thanks for reading🌸
Bạn đang đọc truyện trên: ZingTruyen.Top